BİZ

gelsin gelsin artık
o sevdalandığımız çağ.
(rimbaud)

umudun beline yağmur kuşaklar bağladık.diz çöküp üzerine oturduğumuz bulutlardan,
çocuklarını seyrettik dünyanın.bir yaşamayı çalmakdıysa kurşunların niyeti o
namluyu aşkımızla tıkadık.zalimini işledik herkesin beynine.her mazlumun eline
tutuşturduk isyanını.annelere vereceğimiz müjdeleri koyduk sepetlere.her allahı
olana,sevmeyi bellettik.özgürlüğün çayını ektik dağlara.bir kıvrımdan bir heceden
aşka otağ yaratanlar olduk.şiirimiz ki anlaşılmaya mecburdu.onu biz okuduk beton
alınlar karşısında.filmin sonuna herkesin kendini vardırdık.temmuz güneşlerinden
yaptığımız selamları çaktık dik duruşumuzla, elimizde olmayan ihtiyarımıza.tekbirler
ki yetti susuz bakışları bir etmeye.kuşları alıp kedi ağızlarından,yeniden uçurduk
ayetlerle. rüzgarlar ne taşıyorsa gözlerimizden içeri,sahip çıktık onlara.aşkımıza,
yenilgimize, vurgunlarımıza...sahip çıktık.sonra çay bardağını aşkla tutmayı öğrettik
diğerlerine. sonra yenilgimize de aşık olduk.kuru patlıcan seslerinde uzak ülkelerin,
güzel kızlarının,başlarının,yazmalarına bağlanmış cenkleri bulduk.kendinin kendisiyle
kavgasından daha büyük bir savaşın mümkünsüzlüğünü gösterdik onlara.kavun
kokularından yelpazeler yaptık.dutları gerdanlara taktık.mezar başlarını erik ağaçsız
bırakmadık.gitmek istediysek gittik.bir çift göz bakacaksa net bakmalıydı.gözlerdeki
bütün grilikleri erittik günahların sıcağında.nereden bir mey kokusu almışsak oturduk
onu anladık.filozoftan öğrenmiştik kendimize katlanmayı.katlandık.pişmanlıklarımızı
sevdik.ve yaktık bütün tabansızlıklarımızı.kanı devrim ve limon kokan şairden
okuduk. anlattık durmadan,aklımızdan çıkmayan,beynimizden beslenen yolu
öğrendiğimiz adamları.suç koltukta mıydı oturanda mıydı,bilemedik ama o koltukları
da yaktık naralarımızla.mevsimin sıradan bir sabahında zeytin toplamayı hak
edecek birisi çıkarsa karşımıza,belki sonraki tüm bozumlarda bir oluruz onunla
belki diye bekledik.bundan sonra inanılır mıydı bir daha,onu da bilemedik.bu acı
geçiyor muydu onu da. ama biz inadına inandık.inadına.dünyaya söylenecekleri
söyleyecek bizdik.sadece bir tane hayatımız vardı ve şimdi yapmayacaksak ölünce mi
yapacaktık.biz yaşamayı kafamıza takmış,kalbimize koymuş,gözümüze almıştık.

ümmügülsüm altıparmak