Cipsimin içinden taso çıktığı vakitlerdi.
Prospektüsleri seri bir şekilde okuyabilmek 6 yıl tıp okumaya eşdeğerdi.
Kirlenmek bile güzeldi,
kirlenen namus değilse tabi..
Günaşırı dizim kanıyor bir süre ağlıyordum.
Ve birşeylere çok üzülüyordum anlamaksızın sebebini..
Anneler ölü doğum yaparken hep yüreklerine mi defnederler cesetleri?
İnsanın aklı erdikçe acıların çapı mı büyüyor,
yoksa genişliyor mu çevreleri?
-Bilmem.
Bir intihar gecesi sonbahar etti babam benim.
Cehenneme bir santim daha yaklaştı insanlık.
Belki de derecesi yükseliyordur acıların, yaklaştıkça sıcağa.
Evet, öyle sıcak ki cehennem,
artık benim bile aklım eriyor bu konulara...
Ne yapsak alttan alıyorsun Rabbim.
İçine mi atıyorsun bilmiyorum ama bir gün!
bir gün fena patlayacaksın diye korkuyorum.
üç/ekim/ikibinonbir
Ahmed Doğan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder