bu çocukların yüzleri doğuştan elem saçıyor güzelim
gözleri kara. elâ gözlülerin de hatta...
kaybedecek bir şeyleri yok
göz göze gelsem yüreğime bakıyorlar
kendi arka caddelerimde
kendi benimi kaybediyorlar
üstüm kavi,üşüyor
en mahrem rüyalarım.
dur güzelim hemen soru sorma
bir fırsat ver gözlerimi kaçırayım
çalılara takılayım, gömleğim yırtılsın
arkadaşlara hava atayım.
buraya bir not düşüyorum
herşeyim sizin olsun kendi özüm bana kalsın
yalnız cekedimi alıp çıkayım.
boğazdan vapurlar geçiyor güzelim
güzelim mavi denizi beyaz köpüklerle yararak
-mavibeyaz ilahi bir bestedir bunu sana söylemiştim-
kendimden geçiyordum sana uğrayayım dedim
güzelim ben kuran'da da geçiyorum
hep geçerim.
dikkatli bak, orta sayfalarda bir yerlerde geçiyorum
ellerim cebimde, ağzımda uzun ikibin
kısa hızlı adımlarla geçip gidiyorum
say ki köpürmeyi reddeden bir sabunuz,
yahudilerden imal edilmişsek
suçumuz ne
en adi kirlerden arındırmışsak kanlı elleri?
dediklerimi aynen ilet güzelim
Nuh peygamber alırsa tüm mesuliyeti
biz de bineriz o vapura.
ayrıcaa
martılar da rahatsız edilmeyecek!
Ahmed Doğan
(sahte vefa fanzin sayı:sekiz)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder